The Maradian (2) สงครามสุดท้าย

ตอนนี้พวกอเล็กซ์ได้วิ่งมาเกินครึ่งทางแล้วอีกไม่กี่ร้อยเมตรพวกเขาก็จะไปถึงรังของพวกมัน เพียงแต่ตอนนี้ฝูงมาเชี่ยนมันได้แห่ตามหลังพวกเขามาติดๆแล้ว ถ้าไม่สามารถสลัดมันออกไปได้พวกเขาคงโดนมันรุมสกรัมก่อนไปถึงรังพวกมันอย่างแน่นอน 

ตู้ม! ตู้ม! ตู้ม!

อเล็กซ์ที่อยู่รั้งท้ายพยายามทิ้งระเบิดและโยนกับดักต่างๆออกไปเพื่อถ่วงเวลาของพวกมาเชี่ยนเอาไว้ แต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่ค่อยได้ผลเท่าไหร่นัก 

‘หรือเราควรจะโยนระเบิดมิติออกไปดี?’ อเล็กซ์คิดขึ้น หากเขาโยนระเบิดนี้ออกไป เขามั่นใจมากว่าจะสามารถสลัดพวกมาเชี่ยนที่ตามมาจนหลุดได้ 

แต่ทว่าในตอนนั้น ความช่วยเหลือที่อเล็กซ์ไม่คาดคิดก็ได้มาถึง ฟินลิปได้ขับยานบินตรงมาหาพวกเขาด้วยองศาแปลกๆเพื่อถ่วงดุลน้ำหนักของเครื่อง ก่อนที่อเล็กซ์จะสังเกตเห็นว่าที่ปีกของยานมีเจียงเฉียงเกาะปีกมาด้วย 

ครั้งนี้อเล็กซ์ถึงกับอ้าปากค้างกับสิ่งที่เห็น

“ฉันมาช่วยแล้ว!!!” เจียงเฉียงพูดขึ้น ก่อนจะปล่อยตัวเองตกลงมาอยู่ระหว่างพวกอเล็กซ์และฝูงมาเชี่ยน 

เจียงเฉียงไม่รอช้ารีบเปิดใช้งานหมวดยั่วยุเพื่อทำการล่อพวกมาเชี่ยนเอาไว้ พร้อมทั้งเปิดเกราะคุ้มกันที่เหลือพลังงานอีกไม่มากขึ้นมา เธอหันไปมองอเล็กซ์เป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะพูดขึ้น

“ที่เหลือฝากนายด้วย” เจียงเฉียงไม่ได้รู้สึกเสียใจแม้แต่น้อย นี่เป็นเพียงแค่เกมสำหรับเธอ ถึงเธอจะตายก็ไม่เป็นไร แต่พวกของอเล็กซ์ต้องทำตามแผนต่อไปให้สำเร็จ เพื่อช่วยโลกใบนี้เอาไว้

อเล็กซ์เข้าใจสิ่งที่เจียงเฉียงต้องการสื่อ เขาพยักหน้ารับหนึ่งครั้งก่อนจะเร่งความเร็วของตัวเองตามติดเรนและหงเช่อไป 

หลังจากนั้นเหล่ามาเชี่ยนที่ตามมาก็ได้มุ่งความสนใจไปที่เจียงเฉียงแทบทั้งหมด ทำให้พวกอเล็กซ์สามารถวิ่งเข้าไปในรังของพวกมันได้สำเร็จ และหลังจากนั้นไม่กี่นาทีพลังงานของโล่ป้องกันก็หมดลง เจียงเฉียงจึงถูกพวกมาเชี่ยนฉีกกระชากเป็นชิ้นๆ

‘ผู้เล่นเจียงเฉียงได้เสียชีวิตแล้ว’